مروری بر آیین تشت‌گذاری در مساجد آذری‌زبان قائمشهر
مروري بر آيين تشت‌گذاري در مساجد آذري‌زبان قائمشهر

مروری بر آیین تشت‌گذاری در مساجد آذری‌زبان قائمشهر

عزاداران حسيني با برگزاري آيين‌هاي مختلف نظير تشت‌گذاري در مساجد آذري‌زبان قائمشهر ارادت خود را به امام حسين(ع) و 72 تن از ياران آن حضرت به نمايش مي‌گذارند.
شناسه خبر : 39716 تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱۴۰۱ زمان انتشار : ۱۰:۳۰

به گزارش ستاد ارتباطات رسانه ای (فهما) از استان مازندران: مساجد، تکایا، کانون های فرهنگی هنری مساجد و ... با برگزاری برنامه های متنوع در ماه محرم، علاقه خود را به خط سرخ شهادت و ایثارگری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و 72 تن از یاران باوفای آن امام همام نشان می دهند.

در شهرستان های استان مازندران نظیر شهرستان قائمشهر، مساجد و تکایای آذری زبان به دلیل مقیم شدن آذری ها در این استان تشکیل شدند که آداب و رسوم مختلفی دارند که یکی از آنها، برگزاری آیین تشت گذاری است که ارادت خود را به امام حسین و 72 تن از یاران آن حضرت به ویژه حضرت ابوالفضل(ع) نشان می دهند.

در آیین تشت گذاری علاوه بر آذری زبان ها، اقوام مختلف ساکنین در شهرستان قائمشهر و خود مازنی ها نیز در آیین مانا، شرکت  می کنند که قدمتی بسیار دیرینه دارد و فلسفه تشت گذاری به سقایی یکی از القاب مهم خاندان بنی هاشم برمی گردد که عبدالمطلب، ابوطالب، حضرت محمد(ص) برای حجاج خانه خدا، سقایت را انجام می دادند و حضرت علی(ع) و حضرت امام حسین(ع) بر اساس اسناد تاریخی، ادامه دهنده آن بودند و سیراب کردن سپاه حر با مشک ها که در ابتدا مقابل ثارالله (ع) ایستادند و با رفع تشنگی از سوی یاران آن حضرت به حقانیت واقعه کربلا، آگاهی یافتند و جزء سربازان آن امام همام شدند، موجب شد تا مراسم تشت گذاری برای سال های متمادی بعد از محرم، مانا و جاودان بماند.

در جمعه آخر ماه ذی الحجه، آیین تشت گذاری در مساجد آذری زبان قائمشهر نظیر مسجد آذربایجانی های مقیم قائمشهر واقع در ترک محله، کوچه ادیب با شکوه تمام برگزار شد که با قرار دادن تشت آب درگوشه‌ ای از مسجد به یاد علمدار و سقای لب تشنگان حسینی، حضرت ابوالفضل(ع)، جلوه ای از صحرای تفتیده کربلا را در انظار تداعی کرد.

 برپایه این گزارش: این آیین با حمل تشتی برای اهدای نذورات، سینه زنی و رنجیرزنی همراه بود تا همواره نهضت عاشورا نسل به نسل به خوبی انتقال یابد و «هیهات منا الذله» هیچگاه به فراموشی سپرده نشود.